Hello, Goodbye..
Door: Evi van de Velde
Blijf op de hoogte en volg Evi
27 December 2012 | Oeganda, Entebbe
Hallo allemaal,
Hier alweer mijn allerlaatste reisverslag vanuit Oeganda! De tijd is voorbij gevlogen en het wordt toch echt wel tijd om weer naar huis te gaan. Ik heb echt een geweldige tijd gehad hier en ik heb genoten van iedere seconde. Ik heb alles gedaan wat ik wilde doen en ik kan met een goed gevoel dit hoofdstuk afsluiten. Ik ben compleet tot rust gekomen hier en dat is een heerlijk gevoel.
De afgelopen week was echt geweldig. We hebben niet meer zo heel veel gedaan. Woensdag ben ik nog Kampala ingetrokken om de laatste souvenirs te scoren. Gelukkig ben ik helemaal geslaagd en ik ben benieuwd of ik alles wel mee terug krijg in me koffer! In de avond zijn we heerlijk tapas gaan eten in een nieuw restaurant en dit was echt weer goddelijk! Donderdag ben ik nog even langs het ziekenhuis gegaan. Ik vertrouwde die wond nog steeds niet, dus ik dacht laat ik het nog maar even nachecken, dat kan geen kwaad. Na anderhalf uur wachten was ik dan eindelijk aan de buurt. De arts bekeek de wond en zag direct wat het was. Het is gelukkig geen enge bacterie bleek dus. De Nairobi vlieg heeft die wond veroorzaakt. Deze komt op je huid zitten en als je die eraf slaat, laat ie een sap achter. Deze sap zorgt voor een flinke brandwond. De zalfjes die ik heb gekregen maakte het alleen maar erger, dus ik mocht hiermee stoppen en gelukkig ook stoppen met de antibiotica. Ik was echt wel heel erg opgelucht! Ik was bang dat ik één of andere enge bacterie had. Maar gelukkig dus niet! Nadat we hiervan terug waren zijn we naar de Kadaffi moskee geweest in Kampala. Ik was niet goed gekleed (lees ik had een broek aan) dus ik kreeg een doek omgebonden die als rok fungeerde en vervolgens werd ik ook gesluierd. Nadat ik mezelf eens goed had uitgelachen in de spiegel, konden we dan eindelijk de moskee betreden. We moesten de schoenen uitdoen en we kregen veel uitleg over de geschiedenis van de moskee en het geloof. Vervolgens zijn we de toren ingegaan en toen we aan de top waren hadden we echt een prachtig uitzicht over Kampala. Vanaf boven zie je de sloppenwijken maar ook zie je de hoogbouw van de banken etc. Erg mooi om Kampala op deze manier te zien. Na de nodige kiekjes zijn we naar ICU terug gelopen en zijn we s’avonds naar de laatste meeting van Eye4africa geweest en zijn we heerlijk uit gaan eten. Vrijdag hebben we een chill dagje gehad en hebben we savonds een feestje gebouwd op het dakterras van ICU. Het was erg gezellig en we hebben het feestje als volgt genoemd: The End of the World Party ;). Zaterdag heb ik al mijn spullen ingepakt en zijn we rond de middag richting Entebbe gegaan. Vanaf hier zijn we zondag middag vertrokken met de ferry naar de Ssese Eilanden. Rond 5 uur kwamen we aan op het eiland en werden we hartelijk ontvangen door de Kerstman. De Kerstman heeft ons naar het hotel gebracht en dit zag er echt prima uit! Alle dagen heb ik heerlijk op het strandje gelegen met een boekje en een muziekje en heb ik lekker nog even aan mijn kleurtje gewerkt. Kortom het was volop genieten hier van de zon en het water en dat in december!
Vandaag zijn we met de ferry terug gegaan naar Entebbe. Ik heb mijn koffer en backpack al klaar staan voor vertrek en het aftellen is begonnen! Nog even en ik stap het vliegtuig in naar het koude Nederland. Het zal even wennen zijn, het weer, maar gelukkig kan ik me lieve vriendje, familie en vriendinnen snel in mijn armen sluiten! Ik ben al de hele dag op van de zenuwen en ik kan niet meer wachten…
Voordat ik aan deze trip begon had ik nooit gedacht dat Oeganda zo prachtig was. De mensen zijn vriendelijk, ze hebben een prachtige natuur en ik raad echt iedereen aan om een keer dit mooie land te bezoeken. Wat ik wel echt heb geleerd hier geduld hebben. Verder ben ik met andere ogen gaan kijken naar ontwikkelingshulp… Het is een prachtig iets maar eigenlijk pakken wij (westerse landen) het helemaal verkeerd aan! Er worden bakken met geld gestuurd naar een land als Oeganda en ik heb gemerkt dat de mensen hier dit wel prima vinden. Op deze manier hoeven ze zichzelf niet te ontwikkelen en blijft het ontwikkelingsland. In plaats van kennis over te brengen op deze mensen en ze te stimuleren om dingen te leren, sturen we geld en zorgen we zelf voor de kennis die nodig is om bijvoorbeeld een waterput te bouwen. Ik heb gemerkt dat de mensen zelf geen drang hebben om zich te ontwikkelen en te groeien. Dit maakt ontwikkelingswerk zo lastig! Ik weet wel dat ik niet meer zo geloof in het doneren van geld maar in het ontwikkelen van kennis en het motiveren van mensen om dingen zelfstandig te doen.
Hiermee eindig ik mijn laatste blog! Voor een keertje nog veel leesplezier en tot snel allemaal!!!
Veel liefs,
Evi
Hier alweer mijn allerlaatste reisverslag vanuit Oeganda! De tijd is voorbij gevlogen en het wordt toch echt wel tijd om weer naar huis te gaan. Ik heb echt een geweldige tijd gehad hier en ik heb genoten van iedere seconde. Ik heb alles gedaan wat ik wilde doen en ik kan met een goed gevoel dit hoofdstuk afsluiten. Ik ben compleet tot rust gekomen hier en dat is een heerlijk gevoel.
De afgelopen week was echt geweldig. We hebben niet meer zo heel veel gedaan. Woensdag ben ik nog Kampala ingetrokken om de laatste souvenirs te scoren. Gelukkig ben ik helemaal geslaagd en ik ben benieuwd of ik alles wel mee terug krijg in me koffer! In de avond zijn we heerlijk tapas gaan eten in een nieuw restaurant en dit was echt weer goddelijk! Donderdag ben ik nog even langs het ziekenhuis gegaan. Ik vertrouwde die wond nog steeds niet, dus ik dacht laat ik het nog maar even nachecken, dat kan geen kwaad. Na anderhalf uur wachten was ik dan eindelijk aan de buurt. De arts bekeek de wond en zag direct wat het was. Het is gelukkig geen enge bacterie bleek dus. De Nairobi vlieg heeft die wond veroorzaakt. Deze komt op je huid zitten en als je die eraf slaat, laat ie een sap achter. Deze sap zorgt voor een flinke brandwond. De zalfjes die ik heb gekregen maakte het alleen maar erger, dus ik mocht hiermee stoppen en gelukkig ook stoppen met de antibiotica. Ik was echt wel heel erg opgelucht! Ik was bang dat ik één of andere enge bacterie had. Maar gelukkig dus niet! Nadat we hiervan terug waren zijn we naar de Kadaffi moskee geweest in Kampala. Ik was niet goed gekleed (lees ik had een broek aan) dus ik kreeg een doek omgebonden die als rok fungeerde en vervolgens werd ik ook gesluierd. Nadat ik mezelf eens goed had uitgelachen in de spiegel, konden we dan eindelijk de moskee betreden. We moesten de schoenen uitdoen en we kregen veel uitleg over de geschiedenis van de moskee en het geloof. Vervolgens zijn we de toren ingegaan en toen we aan de top waren hadden we echt een prachtig uitzicht over Kampala. Vanaf boven zie je de sloppenwijken maar ook zie je de hoogbouw van de banken etc. Erg mooi om Kampala op deze manier te zien. Na de nodige kiekjes zijn we naar ICU terug gelopen en zijn we s’avonds naar de laatste meeting van Eye4africa geweest en zijn we heerlijk uit gaan eten. Vrijdag hebben we een chill dagje gehad en hebben we savonds een feestje gebouwd op het dakterras van ICU. Het was erg gezellig en we hebben het feestje als volgt genoemd: The End of the World Party ;). Zaterdag heb ik al mijn spullen ingepakt en zijn we rond de middag richting Entebbe gegaan. Vanaf hier zijn we zondag middag vertrokken met de ferry naar de Ssese Eilanden. Rond 5 uur kwamen we aan op het eiland en werden we hartelijk ontvangen door de Kerstman. De Kerstman heeft ons naar het hotel gebracht en dit zag er echt prima uit! Alle dagen heb ik heerlijk op het strandje gelegen met een boekje en een muziekje en heb ik lekker nog even aan mijn kleurtje gewerkt. Kortom het was volop genieten hier van de zon en het water en dat in december!
Vandaag zijn we met de ferry terug gegaan naar Entebbe. Ik heb mijn koffer en backpack al klaar staan voor vertrek en het aftellen is begonnen! Nog even en ik stap het vliegtuig in naar het koude Nederland. Het zal even wennen zijn, het weer, maar gelukkig kan ik me lieve vriendje, familie en vriendinnen snel in mijn armen sluiten! Ik ben al de hele dag op van de zenuwen en ik kan niet meer wachten…
Voordat ik aan deze trip begon had ik nooit gedacht dat Oeganda zo prachtig was. De mensen zijn vriendelijk, ze hebben een prachtige natuur en ik raad echt iedereen aan om een keer dit mooie land te bezoeken. Wat ik wel echt heb geleerd hier geduld hebben. Verder ben ik met andere ogen gaan kijken naar ontwikkelingshulp… Het is een prachtig iets maar eigenlijk pakken wij (westerse landen) het helemaal verkeerd aan! Er worden bakken met geld gestuurd naar een land als Oeganda en ik heb gemerkt dat de mensen hier dit wel prima vinden. Op deze manier hoeven ze zichzelf niet te ontwikkelen en blijft het ontwikkelingsland. In plaats van kennis over te brengen op deze mensen en ze te stimuleren om dingen te leren, sturen we geld en zorgen we zelf voor de kennis die nodig is om bijvoorbeeld een waterput te bouwen. Ik heb gemerkt dat de mensen zelf geen drang hebben om zich te ontwikkelen en te groeien. Dit maakt ontwikkelingswerk zo lastig! Ik weet wel dat ik niet meer zo geloof in het doneren van geld maar in het ontwikkelen van kennis en het motiveren van mensen om dingen zelfstandig te doen.
Hiermee eindig ik mijn laatste blog! Voor een keertje nog veel leesplezier en tot snel allemaal!!!
Veel liefs,
Evi
-
27 December 2012 - 15:13
Manon Janssen:
Hey Evi!
De tijd zit erop. Super dat je zo genoten hebt en met een goed gevoel je stage en onderzoeken hebt afgerond! Fijn dat je met zo'n gevoel terug kunt komen. Ik heb altijd graag je reissverslagen gelezen, je schreef erg leuk en ook de foto's waren altijd genieten!!
Ik wens je alvast een hele goede reis en geniet van de eerste ontmoetingen weer met Rob, je familie en vriendinnen. Tot snel! Liefs Manon -
27 December 2012 - 15:15
Manon Janssen:
Hey Evi!
De tijd zit erop. Super dat je zo genoten hebt en met een goed gevoel je stage en onderzoeken hebt afgerond! Fijn dat je met zo'n gevoel terug kunt komen. Ik heb altijd graag je reissverslagen gelezen, je schreef erg leuk en ook de foto's waren altijd genieten!!
Ik wens je alvast een hele goede reis en geniet van de eerste ontmoetingen weer met Rob, je familie en vriendinnen. Tot snel! Liefs Manon -
27 December 2012 - 16:24
Marion:
Hoi Evi, nu zit het er alweer op. Morgen lekker naar huis en iedereen weer zien. Tot gauw en ik heb genoten van je verhalen. -
27 December 2012 - 17:18
Je Zusje:
JEEEEEJ MY SIS IS COMING HOME!!!! een heeeele goede reis en tot morgen kunnen we lekker knuffelen , love u -
27 December 2012 - 22:25
Lanon:
Hee Evi,
Alweer je laatste Oeganda verhaal. Het was iedere keer weer super om je verhalen en avonturen te lezen!
Dit geweldige avonuur nemen ze jou nooit meer af..
Een hele goede reis, be carefull en geniet van het weerzien van ow menneke, de familie en vrienden!
Tot snel.. Liefs, Lanon -
29 December 2012 - 16:06
Eveliena:
Jeeeej, she's back :D
Goed om te horen dat je je avontuur met een fijn gevoel hebt kunnen afsluiten :)
De ervaringen van deze mooie reis kan niemand meer van je afpakken en met al die mooie souvenirs, foto's en leuke verhalen zul je dit niet snel vergeten! Maar ik ben ook blij dat je weer terug bent ;)
Gelukkig kun je de komende weken rustig aan doen en bijkomen van je avontuur...
Enne, volgend weekend gaan we er een gezellig weekend van maken samen met de andere dinnetjes! xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
